Considerations To Know About داستان های واقعی
Considerations To Know About داستان های واقعی
Blog Article
هم من و هم مادرم فوراً زبانمان را فرو می‌بردیم به جای اینکه دروغ بگوییم. مردم آزادند هر چه را که می‌خواهند باور کنند. اما من می‌دانم که چه چیزی را تجربه کردیم.»
وقتی وارد مغازه شدن، زن به دخترش گفت که می تونه هر چیزی که می خواد رو بدون توجه به قیمتش انتخاب کنه. مولی توی راهروهای مغازه قدیمی شروع به قدم زدن کرد و در نهایت توی یکی از قفسه ها که تا حدودی با جعبه های گرد و خاکی قدیمی پوشونده شده بود، چیزی توجهشو به خودش جلب کرد…
بعضی بزرگ زاده میشوند، برخی بزرگی را بدست می آورند، و بعضی بزرگی را بدون اینکه بخواهند با خود دارند ..
Rastannameh
او به سادگی گفت: «وارن‌ها در گفتن داستان‌های ارواح خوب هستند.»
دخترک فکر کرد که آن شخص پدرش است؛ اما هنگامی که سرش را برگرداند تا نگاه دقیق‌تری بیاندازد، متوجه شد که مرد غریبه‌ای است. مرد لباس سرهمی پوشیده و ریش پرپشتی صورتش را پوشانده بود. او چیز بزرگی را در دست چپش گرفته بود که با هر قدم به جلو و عقب تاب می‌خورد.
الیزا لام تنها جدیدترین مورد در این هتل بود. تاریخ تسخیرات ادعا شده، به افتتاحیه هتل در سال ۱۹۲۷ بازمی‌گردد و دارای ۱۶ قتل، خودکشی و رویدادهای بی‌شمار دیگری است که باورشان بسیار سخت است.
داستان واقعی ارواح این خانه بعدا گزارش شد. در سال ۱۹۶۵، این عمارت به‌عنوان یک موزه (مرکز فعالیت‌های ماوراء الطبیعه) به روی عموم باز شد. میهمانان از حضور ارواح (احتمالاً از مستاجران سابق آن) خبر داده‌اند.
من می‌گفتم اگر من غر می‌زنم و اگر ایرادی دارم بیا با هم پیش مشاور برویم، بیا مشکلاتمان را حل کنیم تا زندگی درست شود ولی انگار او تمایلی به حل مشکل نداشت.
درهمین‌حال، مری جین هیستر قبلاً متقاعد شده بود که شو دخترش را کشته است. خانم هیستر فوراً با دادستان جان آلفرد پرستون ملاقات کرد که (پس از ساعت‌ها متقاعد کردن) موافقت کرد که به این پرونده رسیدگی کند.
معروف‌تر از همه این مورد بود که استیون کینگ، نویسنده ژانر ترسناک، پس از یک شب وحشتناک در اتاق ۲۱۷ در اواسط دهه ۱۹۷۰، تشویق شد تا اساس فیلم نهایی کوبریک را بنویسد.
وقتی وارد اتاق خواب مولی شد، تقریبا چشماش سیاهی رفت… توی اتاق، بدن مولی انگار که توی حوضچه خون افتاده بود.
پزشک قانونی به‌سادگی نتوانست علت روشن مرگ را ارزیابی کند. فیلم امنیتی حتی از این هم وحشتناک‌تر است. با یک ترکیب ظاهری از خستگی، سرگردانی و ترس، آخرین لحظات زنده بودن لام تنها سوالات بیشتری را به همراه دارد تا پاسخ.
آندریا پرون در آن زمان ۱۲ ساله بود و ادعا می‌کرد که این فیلم یک تافته زیبا است که عناصر بسیاری از حقیقت و برخی لحظات تخیلی در آن وجود دارد.
او می‌گوید: «همه چیز خوبه، تو چرا ناراحتی؟! مجید حتی سعی هم نمی‌کند که کمی شرایط زندگی را تغییر دهد یا حداقل تغییرات کوچکی را در خود به وجود بیاورد.»